Het Albera-gebergte is het meest oostelijke deel van de Pyreneeën en loopt vanaf de El Pertús tot aan zee. Dit massief ligt tussen de grote vlaktes van Empordà en die van Roussillon en sinds 1659, het jaar waarin het Verdrag van de Pyreneeën werd getekend, vormt het de grens tussen Frankrijk en Spanje.
Het Albera-gebergte is het meest oostelijke deel van de Pyreneeën en loopt vanaf de El Pertús tot aan zee. Dit massief ligt tussen de grote vlaktes van Empordà en die van Roussillon en sinds 1659, het jaar waarin het Verdrag van de Pyreneeën werd getekend, vormt het de grens tussen Frankrijk en Spanje.
In het gebergte zijn twee sectoren te onderscheiden: het westelijk deel of Requesens-Baussitges en het oostelijk deel of Sant Quirze de Colera-Balmeta. Het eerste heeft vochtigere en hoger gelegen zones en is voor bijna 100 % bedekt met bos en een buitengewoon gevarieerde begroeiing, bestaande uit kurkeiken, steeneiken, kastanjes, eiken, beuken en hoger gelegen bergweiden. De zone Requesens beslaat de bovenloop van de rivier de Anyet en wordt gekenmerkt door een weelderige vegetatie met wilgen, essen en elzen. De zone van Baussitges omringt de hoge vallei van de rivier de Orlina, waar de meest oosterse beukenbossen van het Iberisch Schiereiland nog bestaan. De sector van Sant Quirze de Colera ligt rond het belangrijke gelijknamige klooster, een echte parel van de Catalaanse romaanse kunst, en heeft reeds mediterrane kenmerken.
(waaronder 1.275 ha natuurreservaten)
